Po co nam ten cały rozwój osobisty?

12:22 in Osobowość, Przemiana Osobista, Umysł

Witaj

Zastanawiałeś się kiedyś po co Ci ten cały rozwój osobisty? Czy on na prawdę ma sens, wnosi coś do Twojego życia, sprawia, że jest jakościowo lepsze?

Czy nie jest to przypadkiem sztuka dla sztuki, hobbistyczne interesowanie się ciekawostkami z dziedziny komunikacji i funkcjonowania mózgu, które w ostateczności niewiele wprowadzają zmian, bo mało kto korzysta z nich efektywnie?

Czy nie jest to przypadkiem pysznienie się i poprawianie sobie samopoczucia wychodząc z ramy: "ja się rozwijam! jestem lepszy! świadomy! jestem w 10 % przebudzonej ludzkości"?

Czy nie jest tak, że gdy ktoś pogrążony w ograniczających halucynacjach i filtrach programowania społecznego, nagle natrafiając na przykładowo tajemną sztukę NLP po prostu zmienia jedno zakłamanie świata na rzecz innego? Czasem trochę bardziej wyzwalającego, czasem ograniczającego w tym samym stopniu, ale w nieco inny sposób.

A może rozwój jest właśnie po prostu wymianą programów mentalnych i automatycznych zachowań na bardziej korzystne. I tyle. Zmiana jednego transu na inny, radośniejszy i bardziej wyzwalający.

Z nieszczęśliwego Lunatyka w szczęśliwego Lunatyka. Z nieszczęśliwej małpki w szczęśliwą?

Uważam, że nadszedł czas by tak na prawdę zastanowić się co mi daje rozwój osobisty i czy prawdziwie przemienia moje życie na lepsze. Jakie są główne cele rozwoju? Po co nam to wszystko?

Czy szeroko rozumiani "rozwojowcy" są na prawdę efektywniejsi i szczęśliwsi?

Staram się od jakiegoś czasu wychodzić coraz bardziej z ramy prostoty. Biorę to z czym czuję się dobrze i to co działa w moim przypadku - resztę sprawdzam i odrzucam. Gdy czytam jakąś książkę automatycznie na jednym poziomie inkorporuję to co rezonuje z moim poczuciem rzeczywistości a odrzucam rzeczy, które w moim odczuciu są sztuką dla sztuki.

Rozwój przede wszystkim ma być utylitarny! Korzystny. I tyle. Lubię koncentrować się na procesie, i im bardziej jestem w Zen tym ważniejszy jest dla mnie proces. Co nie zmienia faktu, ze rozwój ma czemuś służyć.

Gdy zastanawiałem się jak w największym uproszczeniu można określić główne cele i korzyści płynące z samoaktualizacji doszedłem do trzech dosyć obszernych punktów.

Oto i one:

1. dobre samopoczucie

- czuć się dobrze zawsze i niezależnie od wszystkiego, być obecnym, cieszyć się każdą chwilą życia

2. wartościowe relacje

- dbać o swoje związki z innymi ludźmi, żeby były wypełnione szczęściem i harmonią

3. efektywność w tym co się robi

- żeby wykorzystywać pełnię swoich umiejętności, emocji i zasobów, czy chodzi o finanse, czy chodzi o biznes, czy o nauczanie, czy leczenie, czy terapię, czy uprawianie sportu, czy pomaganie innym

1. Dobre samopoczucie

Po pierwsze dzięki rozwojowi osobistemu czuję się naprawdę świetnie. Wstaję rano z łóżka uśmiechnięty i chce mi się żyć. Nie dołuje mnie szara pogoda za oknem czy też przygnębione twarze ludzi w tramwajach. Dzięki rozwojowi jakość mojego stanu umysłu ulega ogromnej zmianie.

Momentami jeszcze jest to sinusoida i przyznaję się do tego otwarcie. Jednak codziennie pracuję nad tym żeby osiągnąć taki stan CONSTANT.

Jestem obecny jedząc śniadanie, cieszę się piosenką, której słucham po przebudzeniu. Rewelacyjnie się bawię czytając ciekawą książkę, oglądając film czy spotykając się ze znajomymi. Gdy trenuję na siłowni, nie męczy mnie to a sprawia przyjemność, bo nauczyłem się, że każda czynność może być cudownym przeżyciem, gdy jesteśmy obecni i skoncentrowani na niej i gdy rozumiemy, że TERAZ jest najważniejszym momentem w naszym życiu.

Umiem cieszyć się każdym dniem, każdą chwilą mojego życia. Spacerując mam to dobre uczucie w ciele, które jest głównym powodem, dla którego chce się żyć.

No i uptime. Stan świadomości zewnętrznej. Totalny odlot. Gdy nauczysz się wprowadzać swój umysł w uptime nie będziesz już nigdy potrzebował używek. To jest ten moment, gdy jesteś w pełni w danym momencie, masz dostęp do wszystkich swoich zasobów i pełni swojej osobowości. I czujesz się rewelacyjnie.

Moim zdaniem głównym celem rozwoju jest szczęście. Dobre samopoczucie niezależnie od wszystkiego, umiejętność radzenia sobie z negatywnymi przeżyciami i emocjami. I całkowita niereaktywność. Niezależność emocjonalna od tego co ktoś o nas myśli, co System mówi o naszym życiu i tego jak niby według społeczeństwa "powinniśmy" realizować nasze dni.

Totalna zabawa. Gdy coś się wydarza w moim życiu automatycznie wychodzę z ramy "how can i make this fun"? I cieszę się nowymi możliwościami. Możliwościami poszerzenia swojej mapy świata i sprawdzenia się w nowych sytuacjach. Możliwościami wyjścia daleko poza swoje strefy komfortu.

2. Wartościowe relacje

Po drugie relacje. Dzięki opanowaniu inteligencji emocjonalnej jestem w stanie utleniać swój gniew i złość w komunikacji z innymi ludźmi i być obecnym podczas rozmowy z nimi. Rozumiem czemu zachowują się w taki czy inny sposób, umiem kalibrować ich stany emocjonalne i wpływać na nie by czuli się lepiej. I by byli bardziej wolnymi ludźmi. I by mogli osiągnąć wszystkie korzyści wypisane w punkcie pierwszym :).

Nie znając różnic pomiędzy energią męską a żeńską, oraz w sposobie myślenia logicznym a emocjonalnym, nie byłbym w stanie dogadywać się tak dobrze z kobietami. Po prostu nie ma opcji.

Mój bliski kumpel miał kiedyś ostrą kłótnię ze swoją partnerką. Jego dziewczyna będąc w bieliźnie, bardzo zgrabna kobietka swoja drogą, otworzyła mu na necie stronkę z jakimiś polskimi bieliźnianymi modelkami. I zapytała się: "kochanie, która z nich ma lepsze ciało ode mnie? a, od której ja jestem zgrabniejsza? tak z ciekawości, bo mnie to intryguje teraz :)".

Kumpel wychodząc z silnej ramy logicznej pomyślał: aha, analiza i porównanie. On dostał zadanie dokonania pomiaru. Co logicznie rzecz ujmując jest absolutnie zrozumiałe dla mężczyzny. I odpowiedział: "ta ma bardziej wyciętą talie, ta ma większe piersi, ta jest mniej zgrabna, o ta ma dłuższe nogi, ta ma za dużą pupę".

Uffffff :(

I złość, i żal, i smutek, i kłótnia.

I zaznaczę. Nie chodzi mi absolutnie o to, żeby kogokolwiek okłamywać. Wręcz przeciwnie, jestem za tym, żeby ZAWSZE starać się być SZCZERYM AŻ DO BÓLU. Bo to jest prawdziwa praktyka autentyczności. Dopiero gdy jesteś szczery, wychodzisz z kontekstu bycia reaktywnym na to co ludzie pomyślą.

Ale. Pytanie było zadane na zupełnie innym poziomie. Pytanie jego dziewczyny było zadane na poziomie emocjonalnym i brzmiało: "czy ja Ci się na prawdę podobam? czy jestem dla Ciebie atrakcyjna? czy jestem dla Ciebie zgrabna?"

I jego odpowiedź z poziomu emocjonalnego brzmiałaby: "kochanie, jesteś przecudownie zgrabna i nawet nie chce mi się patrzeć na tamte modelki" albo "no są spoko, ale Ty mi się tak przecudownie podobasz...".

I byłaby prawdziwa. Po prostu płynąca z innej energii.

I koniec tematu. A raczej początek bardzo udanego wieczoru :)

Jeżeli Twoja kobieta ma na sobie jedną sukienkę a drugą trzyma na wieszaku i pyta się Ciebie: "kotku, która jest lepsza", to uwierz mi, to nie jest czas żebyś się bawił w Gucciego czy Dolce Gabbane. Oj nie :)

Ona chce się dowiedzieć, czy podoba Ci się w tym co ma na sobie. Czy jest cały czas dla Ciebie atrakcyjna.

Gdy ona wybuchnie płaczem i nie jest w stanie racjonalnie wyjaśnić Ci czemu tak zrobiła... to odpuść i nie przeprowadzaj logicznej analizy. Przytul i pocałuj. I tyle.

Gdyby ludzie posiadali umiejętność myślenia perspektywicznego w momencie gdy się kłócą to ... nie kłóciliby się. Po prostu. Wiedząc, że przyniesie to wyłącznie ból obu stronom, żadnych sensownych rezultatów i złe samopoczucie - nie dążyli by do tego. Ale oni są danymi emocjami, które czują i płyną wraz z nimi bez zastanowienia.

A to jest jeden z tych momentów, w których do obecności dobrze jest dołączyć po prostu perspektywę.

A zatem relacje. Dzięki rozwojowi wiem w jaki sposób je budować, jak pomagać innym, jak cieszyć się spędzaniem z nimi czasu, jak zarządzać dynamiką socjalną itd. itp. Zupełnie inaczej tworzy się relacje biznesowe znając ramę społeczną.  Po prostu.

Komunikując się świadomie bierzesz odpowiedzialność za komunikat na siebie. Rozumiesz, że ludzie mają różne modele świata, przekonania i systemy wartości. Uczysz się być autentycznym i prawdziwym. I niezależnym od programowania systemu.

3. Efektywność

Punkt trzeci moi kochani.

Efektywność. Rozwijam się, żeby być efektywniejszym człowiekiem. Czytam szybciej, koncentruję się łatwiej, zapamiętuję więcej i z łatwością przypominam sobie to co wcześniej umieściłem w swojej głowie. Jestem sprawniejszy.

Rozwój jest po to by osiągać sukcesy i być znacznie sprawniejszym i skuteczniejszym we wszystkim co się robi, niezależnie od tego czy będzie to prowadzenie terapii, czy będzie to zarabianie pieniędzy czy uprawianie sportu.

Daje technologie do tego by rozwijać swoje zdolności poznawcze, elastyczność, a także nauczyć się skuteczniej wypełniać zadania i zarządzać sobą w czasie.

O to właśnie chodzi. Żeby być skutecznym w tym za co się zabierasz. Żeby wszystkie Twoje działania były podejmowane z odpowiednią koncentracją i uwagą, realizowane jakościowo najlepiej możliwie a do tego zajmowały Ci relatywnie mało czasu. Żeby osiągać najlepsze możliwe rezultaty stosując różnorodne strategie.

A jeżeli coś się nie sprawdza, żeby to najzwyczajniej w świecie wyrzucić i nauczyć się czegoś nowego i bardziej adekwatnego. Aktualizować swoje mentalne oprogramowanie przez cały czas. I by zrozumieć co jest dla Ciebie ważne w Twoim życiu i na tym się właśnie skupić.

Moim zdaniem są to trzy najważniejsze cele rozwoju osobistego. Wiedząc co daje mi kroczenie tą ścieżką, mam swoje "po co", bardzo wyraźne i gotowe do zastosowania w najważniejszych kontekstach mojego życia. I dzięki temu mam motywację by każdego dnia potężnie się rozwijać i absolutnie cieszyć się procesem.

Ponadto te trzy punkty są w pewien sposób zbieżne z moim trzema najważniejszymi wartościami:

1. Stan Umysłu (obecność, uptime, dobre emocje, koncentracja)

2. Relacje (związki, bliska rodzina, przyjaciele, znajomi)

3. Rozwój (stawanie się lepszym, samoaktualizacja)

Pamiętaj o tym, że jeżeli wiesz PO CO się rozwijasz będziesz rozwijał się znacznie szybciej. Bo nie będzie to sztuka dla sztuki. Będziesz miał swój motor napędowy. Ważne jest jednak również to by nie koncentrować się wyłącznie na efekcie a cieszyć procesem samym w sobie. Dzięki temu każdy Twój dzień będzie wypełniony nowością i świeżością.

Po drugie jeżeli Twoje główne cele rozwoju są w harmonii z Twoimi głównymi wartościami, będzie znacznie łatwiej Ci je realizować, unikniesz dysonansu poznawczego i będziesz spójny.

Jestem bardzo ciekaw, jakie wg Ciebie są główne cele rozwoju osobistego?

Zapraszam do dyskusji w komentarzach.



Photos attribution:
http://www.flickr.com/photos/oberazzi/
http://www.flickr.com/photos/thomashawk/
http://www.flickr.com/photos/nanagyei/
http://www.flickr.com/photos/blentley/
http://www.flickr.com/photos/elycefeliz/
http://www.flickr.com/photos/ronald_zuniga/